Крајот на Олимпијадата

Совршено! Такви беа трите часа на церемонијалното затворање на Летните олимписки игри во Лондон синоќа. Англичаните подготвиле фантастичен сценско-музички хепенинг, подобар од сите журки на отворено, и од сите фестивалски претстави било каде во светот. За организирање на завршната вечер, тие не се натпреваруваа со Кинезите, кои пред четири години во таа пригода ја потсетија планетата дека нивното време допрва доаѓа, потенцирајќи го тоа не само со перфектната, геометриски прецизна уиграност на актерите во програмата, туку и со нагласеното хендлање со можностите што ги пружаат новите технологии. Англичаните одбрале сосема поинаков пристап: весел, динамичен и нездодевен мјузикл, во кој, како по бесконечна лента, се нижеа приказните од најкаректеристичните парчиња од богатата британска историја и уметност. И покрај употребата на највпечатливи технолошки ефекти, публиката во тоа не препозна кочоперење на Британците со моќта на својата држава, туку талент за осмислување на фантастично шоу со чувство за раскошна карневалска естетика.

Музиката го даде најсилниот печат на ова шоу и направи уживањето да биде незаборавно. Имавме единствена можност да ги видиме и слушнеме легендите на британскиот рок и поп - нашите безвременски идоли, кои не’ наежија со прекрасни делови од своите евергрин портфолија. Светот се потсети дека земјата-домаќин е мајката на најинтензивните правци на музиката на новото време, а дека и младите ѕвезди еднакво огнено умеат да создадат уникатна, ритмички податлива аудиовизуелна атмосфера. Мене лично, финишот ми ја донаполни душата, кога моите омилени Take That (без Роби, штета) со своето феноменално четиригласје ме разнежнија до коска.

Домаќините не пропуштија да внесат симпатична доза британски хумор во целата приказна. Не пропуштија ни фраерски да обезбедат прекрасна вузуелизација преку ласерски трикови, масовни сцени и многу огномет. На моменти, се’ наликуваше на еден прекрасен, огромен циркус, парада на младост, ритам и убавина. Но тоа не беше кич. Тоа беше урнебесна денс забава за сите генерации, раси и вери, во која видливо се забавуваа сите олимпијци и преполниот стадион. Џентлменски, на крајот на журката, штафетата им беше предадена на Бразилците, кои веќе не’ внесуваат во новата ера на самбата што ни’ ја навестува наредната Олимпијада. Каква ли само забава ќе видиме во Рио за четири години?