Нашата Катинска шума

Убаво ме советуваат да не фрлам пари на весници кога веќе се’ има на интернет. Ама пусто, некои навики тешко се менуваат, а весник во рацете за мене е како зависност. Се разбира, барем еднаш дневно, откако ќе прочитам некој неодмерен политички памфлет, си ветувам дека од утре веќе не купувам печат. Ама дојде ли вечерта, попуштам пред скопските кол портери и дома се враќам со неколку весници под мишка. Така и пред некој ден.

Кога, што да видам, преку цели две страници од веснициве, па уште и во колор, објавиле една „да-не-се-заборави“ (анти)пропагандна порака, на која грижливо, со леј-аут како за претставување на тим на некоја организација, ги прикажале „дотраените“ комуњари, заедно со сите нивни општествени функции од минатото, и гревовите што му ги нанеле на народов. Пораката е дека истите тие злосторници, преваранти, неспособњаци, корумпирани апаратчици и безидејци, сеуште се дел од главното советодавно тело на СДСМ, односно дека тие се јадрото на актуелната идеологија и прагма на оваа партија. Прв на листата е Папата, значи човекот чиј избор биле овие луѓе. За него не пишува ништо. Симболиката е дека веќе е апсолвирано дека тој човек е олицетворение на гревот, па згодно е големината на тој грев само да се потенцира преку презентација на неговиот срамен тим. Па народе, сега ти гласај ги.

Прво што ми падна на памет беше дека со ова почнува нов бран на скапо платени реклами по медиумите што ќе ни’ го сервираат портокаловите. Јас не знам точно кој плаќа за овој маркетинг, ама знам дека само за еден ваков оглас дневно во еден весник цената се движи од 1.200 евра па нагоре. Веднаш пресметав дека со тие пари две семејства во Македонија можат да преживеат од први до први, вклучувајќи го тука и плаќањето на фиксните трошоци. Потоа се загледав во луѓево од огласов и за секој поединечно „се потсетив“ на кој начин ми го загрозил животот во изминатите дваесет години. Да забележам уште и дека, имплицитно, формат на огласот е алузија на некролог, имено дека тој како да сака да одбележи тажен помен за периодот од 1992 до 2012 година под чизмата на претставените лица.

Воопшто не ми е намера да се занимавам со одлуката на портокаловите преку овој облик на комуникација да ја пукаат опозицијата. Пи-ар стручњаците и онака ќе се точкаат деновиве по медиумите за да ни’ објаснат кои се предностите или ризиците од ваква маркетинг стратегија. Режимските агенции ќе најдат афирмативни причини и позитивен коментар; антирежимските ќе зборуваат дека ова се очајнички обиди на портокаловите да го сопрат паѓањето на рејтингот, а оние агенции кои шуруваат и со едните и со другите ќе се појавуваат со коментари срочени „од висина“, мудро, преку кои ем ќе покажат дека се стручни во проблематикава, ем нема премногу да се офираат. Веќе видено.
Мене муабетот ми е друг. Од објавената листа на грешници гледаме дека, всушност, во врвот на СДСМ се наоѓаат се’ сами академици, универзитетски професори, врвни лекари, дипломати, писатели, интелектуалци... Значи група луѓе кои во секоја држава би биле експонент на напредната мисла, просперитетот и развојот. Е кај нас, вели огласов, ваквите луѓе се извор на лошото. Уништувачи на земјата. Долгогодишни кочничари на просперитетот. Зло. Затоа треба да ја одбереме алтернативата. Нема што јас за министри да бирам луѓе од науката, образованието или, бог да чува, од МАНУ. Да не зборувам за луѓе од „белата мафија“, лустрирани кодоши или корумпирани директори. Министерската работа е чисто егзекутивна функција и може да ја врши секој, само да е малку поработлив и многу послушен на првиот технократ. За тоа не се потребни ни докторати, ни работно искуство, ни политичко искуство. Зашто еве, гледаме дека тие со докторати, работно искуство и политичка историја се најопасни. Доле интелектуалците - власта на народот! Доле искуството - приправници за министри! Него како!

Интересно после ова ќе биде мислењето на Европа и светот. Што ќе си речат тие? Дека во една земјичка од два милиони, во каква, по правило, тешко се создава интелектуална елита, таа елита била чурук? Дека Македонија треба да се срами од своите универзитетски професори? Дека врвот на левицата, при тоа академски добро поткован, бил промотор на корупцијата? Дека СДСМ, ако дојде на власт, ќе се ортачи со Северна Кореја? Дека ни кокошки со птичји грип не знае да пренесе со карго до референтната лабораторија во Лондон? Дека затоа заслужува групна елиминација, можда не баш физичка како онаа од Катинската шума, ама нешто слично? Па за таква земја нема место во подобриот дел од светското друштво. Столетија ќе бидат потребни за оправање на последиците од ваквите аномалии.

Да се вратам на листата со инкриминираните. Лично, не познавам повеќе од два-тројца од луѓево. За да бидам коректна, ќе признаам дека има еден што многу го почитувам уште од детските денови; учевме во исто школо и го помнам како супер талентиран и трудољубив дечко. Со останатите неколкумина сум само на добар-ден-како-сте, ако случајно се сретнеме на улица.  Но затоа, дел сум од колективната меморија и свест на ова парче страдна земја, па сепак никако не можам да прифатам со ваков линч да се пресметуваме со луѓето. Во вистински држави, за кривично дело се одговара на суд. Ако овие луѓе јавно се обвинуваат за такви дела, нека си пресуди третата власт, а не казната да стасува преку рекламните кампањи на властите. Смачено ми е од бесконечната мрачна пропаганда, од плукањето, навредите и меѓусебното клеветење. Од рочишта за клевети судовине не можат да се фатат за било какви други, поважни предмети. Аман веќе.

Јас, реално, не сум видела некој посебен аир од СДСМ во овие 20 години и убаво го помнам начинот на кој ја практикуваа својата ароганција. Голем дел од нив. Ама сум била спокојна што ме оставале да живеам, творам и заработувам за живот и без нивна книшка во рацете. Имаше една фина работа кај СДСМ кога беше на власт, а тоа беше дека не те чепкаат ако не си им во дворот; и со умесна почит ти се однесуваат кон личната слобода, трудот и паметот. Овие сега, обратно, ако не си им од дворот - не те оставаат да живееш нормално. Ако не си нивни - марш у бестрага. Ти го земаат и она што со години работа си го заслужил, за да му го подарат на некој од нивните разјарени јунци и бикови. За луѓе кои гледаат со мојава диоптрија, разликата е голема.
 
Најинтересно, сепак, ќе биде како на оваа претстава ќе реагира народов. Кој веќе се навикна да мисли онака како што му сугерираат рекламните пораки на преродбата. Кој неуморно му ракоплеска на безумието. Уште ли е така?