ДПМНЕ - партија или движење?

Според мене, не е точно дека ВМРО ДПМНЕ полека прераснува во движење. Тоа е само пропаганден магнет со кој партијата на власт настојува да постигне натамошно придобивање на масите. Демек, тие се отвораат за нови, непартиски луѓе, во речникот на премиерот познати како луѓе со идеи, без оглед на нивната политичка афилијација или кредо. Ним, наводно, ќе им биде пружена можност да земат учество во креирањето на иднината на Македонија, рака под рака со веќе добро познатите вмровски фаци. Затоа очекувам наскоро да осамне и конкурсот за пополнување на местата испразнети преку новиот бран, а најверојатно меѓу одбраните, како алиби, ќе се најдат и некои новајлии, за кои е познато дека се или комуњари, или барем ЛДП-овци. Латас, Миленко и Јади бурек веднаш ќе стапат во акција за да ни’ ги објаснат најчесните намери на Пастирот, и неговата толеранција кон другите. По комшиските дворови и маалски биртии ќе почнат да се плетат муабети дека вмровциве вистина не го делат народот, свака им част.

Во оваа убаво раскажана бајка, недостасува еден, за мене најважен елемент - основната идеја водилка на движењето. Имено, за некоја организација или група да може да се декларира како политичко движење, таа мора да има јасно дефиниран фокус на дејствување (фокус на нејзиниот активизам), кој е поврзан со реализирање на некаков план или решавање на некаков проблем. Таа активно работи на привлекување на што поголем број приврзаници со цел притисокот за разрешување на проблемот да биде што посилен а, поради масовноста - тој да биде што полегитимен. Значи, колку повеќе приврзаници околу опцијата што се нуди, толку, на некој начин, расте и нејзиниот кредибилитет. Друга важна карактеристика на движењата е што тие не се директно поврзани со власта, напротив, тие се одвоени од неа. Во движењата може да партиципираат и луѓе од власта, но во никој случај партија на власт не може да биде движење. Затоа е чудна намерава на  ДПМНЕ да почне да размислува за трансформација во движење. Па дури и да е така, во нивниот случај имаме само масовност, но не и идеја-водилка. А единствен мотив, не идеја, за придружување на иноверници кон „движењето“ е да се дојде до работа, или уште подобро, до некоја покрупна паричка. Никаква идеја или чувство за активизам по некое прашање. А, фала богу, дојдено е време кога гладната опозиција просо сонува.

Сега некој ќе се побуни и ќе рече: Како нема идеја? Па основна идеја е Програмата на ВМРО ДПМНЕ. Така ли? - ќе прашам јас, и ќе продолжам дека таа програма не е програма, туку еден вид акциски план, зад кој не стои јасно дефинирана кауза, ниту јасно поставена цел. Не, не тврдам дека врхушката нема своја идеја. Велам само дека таквата идеја не е јавно соопштена, туку за неа можеме да судиме само според резултатите од реализацијата на акцискиот план.

На пример, не ми е сосема јасно што точно стои зад проектот антиквизација. Можам да нагаѓам, да шпекулирам, да насетувам, но никако не знам за сигурно. Затоа што тие не излегоа јасно да соопштат која е идејата-водилка. Не може мене Паско Кузман да ми го пуштаат мислејќи дека ќе ме пренесе жедна преку вода. Па слепи ли се и не гледаат дека тоа вреѓа? Или, што точно стои зад нивната реторика во врска со решавањето на спорот со Грција околу името? Или, конечно, што точно стои зад нивната тнр. преродба? Зашто преродба е многу крупна работа. Таа може да значи будење, нов развоен циклус, излегување од некоја зачмаеност, или процут, но може да значи и уривање на се’ што било претходно создавано и казнување на сите што сето тоа го создавале. Ние до денес не добивме дециден одговор на овие суштински прашања. Затоа нагаѓаме, и тоа само врз основа на веќе видливи резултати.

Смешно ми е, заради сето ова, да слушам приспивни песни за некакво ново омасовување и преоѓање во движење. Ма нека си останат политичка партија, мене тоа не ми пречи, ама нека покажат дека не ги делат луѓето по боја и дека на земјава и’ мислат арно. Ама не, се плашам дека зад последнава глупост се крие нешто сосема друго - брзо окрупнување на партијата на власт до бројност на членство кога веќе ќе преминеме во еднопартизам. Зошто ли го мразат Тито?